1. Programy kursów PZA
  2. Program kursu skałkowego na własnej asekuracji PZA

Logo PZANiżej znajdziesz program kursu skałkowego na własnej asekuracji wg wytycznych Polskiego Związku Alpinizmu. Wytyczne te powstały na bazie wieloletnich doświadczeń środowiska instruktorskiego. Kurs oznaczony jako 'zgodny z programem PZA' jest realizowany przez zweryfikowanych instruktorów PZA. Tylko oni są przeszkoleni w tym kierunku oraz tylko oni mogą dać skierowanie na kurs taternicki PZA. Taki kurs jest następnym naturalnym etapem szkolenia w górach.

Ostatnia aktualizacja: 24 lutego 2024 r.

Źródło: Polski Związek Alpinizmu

Program kursu skałkowego na własnej asekuracji PZA

(inaczej kursu wspinaczki skalnej na własnej asekuracji)

Kurs wspinaczki skalnej na własnej asekuracji jest przeznaczony dla absolwentów kursu skałkowego podstawowego (inaczej: kursu wspinaczki po drogach ubezpieczonych). Jest on kontynuacją programową wyżej wymienionych kursów. Uzupełnia wyszkolenie do poziomu pełnego kursu wspinaczki skalnej. Przygotowuje do samodzielnego wspinania w rejonach skałkowych niemających charakteru wysokogórskiego, na drogach bez stałej asekuracji. Ukończenie kursu i zdanie egzaminu uprawnia do otrzymania karty wspinacza. Osoby niepełnoletnie mogą być szkolone po uzyskaniu pisemnej zgody podpisanej przez rodziców (prawnych opiekunów).

Forma zajęć: zajęcia praktyczne w skałkach przeplatane teorią. Zajęcia teoretyczne nie muszą mieć charakteru wykładów wygłaszanych w sali, lecz mogą być realizowane w inny sposób, np. w terenie w trakcie przerwy w ćwiczeniach praktycznych.

Czas trwania: nie krócej niż 4 dni.

Ilość szkolonych: na jednego instruktora do czterech osób.

Prowadzący: instruktorzy PZA – wspinaczki skalnej, taternictwa i alpinizmu.

Absolwent otrzymuje zaświadczenie o ukończeniu kursu zgodnie z programem PZA, podpisane przez instruktora. Warunkiem zaliczenia kursu jest opanowanie wymienionych w programie umiejętności w zakresie techniki asekuracji i pozostałych technik linowych oraz samodzielne i swobodne pokonywanie z dolną asekuracją dróg skalnych o trudnościach co najmniej IV UIAA.

Treść zajęć:

Tematy wykładów:

  1. Sprzęt niezbędny do samodzielnego instalowania punktów asekuracyjnych (kostki, kostki mechaniczne itp.).
  2. Teoria asekuracji.
  3. Formacje skalne (zakres podstawowy).
  4. Niebezpieczeństwa wspinania.
  5. Pierwsza pomoc (zakres podstawowy).
  6. Style wspinania, przewodniki i rejony wspinaczkowe.
  7. Normy etyczne obowiązujące w środowisku wspinaczy, zagadnienia ochrony przyrody.
  8. Historia wspinania (opcjonalnie).

Zajęcia praktyczne:

Muszą zostać wyuczone następujące umiejętności:

  • praktyczna znajomość węzłów: prusik, bloker, stoper taśmowy;
  • dobieranie sprzętu do konkretnej drogi i poprawne noszenie go;
  • samodzielne zakładanie punktów asekuracyjnych (kostki, kostki mechaniczne itp.);
  • wykorzystanie punktów naturalnych;
  • łączenie punktów asekuracyjnych;
  • budowanie stanowisk asekuracyjnych dolnych, górnych i pośrednich;
  • wspinaczka drogą dwuwyciągową – zagadnienia asekuracji, zmiana na prowadzeniu;
  • obsługa 2 przyrządów asekuracyjnych w zakresie podawania, wybierania, hamowania liny oraz jej blokowania i odblokowania; przyrządy: kubek (dowolny rodzaj) lub płytka oraz półwyblinka z karabinkiem HMS; opcjonalnie dodatkowo grigri;
  • właściwe rozmieszczanie punktów przelotowych;
  • prawidłowe prowadzenie liny jednożyłowej; opcjonalnie dodatkowo dwużyłowej;
  • zakładanie stanowisk zjazdowych; – zjazd w wysokim przyrządzie wraz z odpowiednią autoasekuracją;
  • rozwiązywanie prostych sytuacji awaryjnych w trakcie zjazdu;
  • pokonywanie różnych formacji skalnych z zastosowaniem odpowiednich technik wspinaczkowych;
  • wychodzenie po linie (prusikowanie);
  • opuszczenie partnera przy zablokowanym przyrządzie 2-funkcyjnym;
  • opcjonalnie: uwalnianie się na stanowisku od ciężaru wiszącego partnera;
  • opcjonalnie: łączenie lin pod obciążeniem i przepuszczanie węzła przez karabinek (najprostszą metodą).