Program kursu turystyki zimowej (podstawowy) PZA

(inaczej zimowego kursu turystyki wysokogórskiej stopnia I)

Kurs zimowej turystyki wysokogórskiej stopnia I przygotowuje do samodzielnego poruszania się zimą w terenie górskim w terenie niewspinaczkowym oraz do turystyki alpejskiej. Nie ma powiązania z kursem taternickim.

Osoby niepełnoletnie mogą być szkolone po uzyskaniu pisemnej zgody podpisanej przez rodziców (prawnych opiekunów).

Warunki uczestnictwa:

• Posiadanie podstawowego doświadczenia turystycznego (w górach).
• Brak przeciwwskazań zdrowotnych (w tym – ciąży) oraz deficytów lub zaburzeń: ortopedycznych, kardiologicznych i neurologicznych.
• Posiadanie ubioru i obuwia zapewniającego bezpieczną, wielogodzinną aktywność w warunkach zimowych

Forma zajęć: zajęcia praktyczne w Tatrach lub innym rejonie o charakterze wysokogórskim przeplatane teorią, wykłady.

Czas trwania: cztery dni.

Ilość szkolonych: na jednego instruktora do sześciu osób.

Prowadzący: instruktorzy PZA (narciarstwa wysokogórskiego, taternictwa i alpinizmu). Instruktorzy alpinizmu mogą prowadzić szkolenie samodzielnie, a instruktorzy taternictwa wyłącznie na kursach organizowanych przez COS PZA oraz na stacjonarnych kursach klubowych lub organizowanych przez szkoły wspinaczkowe, kierowanych przez instruktora alpinizmu przebywającego non stop na kursie.

Absolwent otrzymuje zaświadczenie o ukończeniu kursu zgodnie z programem PZA, podpisane przez instruktora.

Treść zajęć

Zajęcia terenowe:

1. Nauka chodzenia w rakach, hamowanie upadków i samoasekuracja czekanem.
2. Podstawowe węzły, zastosowanie liny.
3. Poruszanie się w terenie śnieżno-skalno-lodowym, stanowiska asekuracyjne i zjazdowe w śniegu i lodzie.
4. Podstawy ratownictwa lawinowego.
5. Podstawy przetrwania i budowa jamy śnieżnej.
6. Nauka asekuracji lotnej – wycieczka w terenie wysokogórskim (np. Świnica, Zadni Granat, Żółta P.).

Wykłady:

1. Sprzęt i wyposażenie, specyfika turystyki zimowej, niebezpieczeństwa w zimie i terenie lodowym.
2. Strategia i taktyka (cel, trasa, skład osobowy), biwaki zaplanowane i wymuszone.
3. Elementarna profilaktyka lawinowa, detektory LVS i podstawy ich użycia na lawinisku.